5. Ile odszkodowania za zerwany mięsień? Ile odszkodowania za zerwany mięsień? To zależy od kilku czynników. Jeśli do zerwania mięśnia doszło przy pracy, należy się odszkodowanie za wypadek przy pracy. Jeśli do urazu doszło podczas wypadku komunikacyjnego – z NNW komunikacyjnego. Mięsień czworogłowy uda pełni funkcję prostownika stawu kolanowego oraz pomaga w zgięciu biodra. Bierze również udział w stabilizowaniu rzepki oraz odpowiada za ochronę wielu struktur kończyny dolnej. Mięsień czworogłowy uda, ze względu na swoje położenie i rozmiar, pełni niebagatelną rolę w poruszaniu się. Ponieważ linie lotnicze nie mogą im zapobiec, nie powinny być zmuszone do wypłaty odszkodowania za nie. Jeśli jednak opóźnienie wynika ze zdarzenia, nad którym linia Hainan Airlines ma kontrolę – np. strajku jej pracowników lub usterki technicznej – możesz złożyć wniosek o odszkodowanie od linii Hainan Airlines. Zerwanie mięśnia - przyczyny. Podobnie jak w przypadku naciągnięcia i naderwania, do zerwania mięśnia dochodzi w wyniku: jego przeciążenia fizycznego. nagłego ruchu, gdy mięśnie nie są jeszcze przygotowane do znoszenia obciążeń. Tak się dzieje często w okresie wakacyjnym, gdy zaczynamy się ruszać bardzo aktywnie po Mięsień dwugłowy jest jednym z największych mięśni kończyny dolnej zlokalizowanym w tylnej części uda. Podstawowe funkcje mięśnia dwugłowego to utrzymywanie równowagi ciała i umożliwienie ruchów kończyny dolnej takich jak: zginanie stawów kolanowego i biodrowego, rotowanie kolana na zewnątrz, rotowanie i przywodzenie uda oraz unoszenie i obniżanie miednicy. 5. Wypłata odszkodowania . Jeśli PZU uzna Twój wniosek za zasadny, otrzymasz wypłatę odszkodowania. Kwota odszkodowania zależy od wielu czynników, takich jak stopień uszczerbku na zdrowiu, utrata zarobków i koszty leczenia. Pamiętaj, że w przypadku niezadowalającej decyzji PZU masz prawo odwołać się i złożyć reklamację. . zapytał(a) o 22:31 Naderwany mięsień czworogłowy witam. niedawno na turnieju Futsalu się poślizgnąłem i najprawdopodobniej naderwałem mięsień. CZy mam się udać do lekarza?Ile potrwa leczenie kontuzji?Czy te okolice nogi(uda) można usztywnić za pomocą ortezyDodam, że przy każdym wysiłku fizycznym, nawet przy intensywnym chodzeniu ból się nasila Odpowiedzi Skąd podejrzenie naderwania mięśnia? Który przyczep?Istnieje jak najbardziej możliwość usztywnienia, jednak moim zdaniem to nie jest najlepszy pomysł. EKSPERTInvictá odpowiedział(a) o 14:39 Musisz iść koniecznie do lekarza, jeżeli okaże się, że mięsień jest rzeczywiście naderwany. Masz z głowy co najmniej 8 tygodni to jest tylko rehabilitacja, nic usztywniać się nie da Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Skorzystaj z pomocy przy określeniu uszczerbku na zdrowiu, jakiego doznałeś w wyniku wypadku lub innego stanowią załącznik do rozporządzenia Ministra MPiPSPoniżej przestawiamy wykaz, dotyczący urazów następujących części ciała:A. Uszkodzenia głowy B. Uszkodzenia twarzy C. Uszkodzenia wzroku D. Uszkodzenia słuchu E. Uszkodzenia szyi, krtani, tchawicy i przełyku F. Uszkodzenia klatki piersiowej G. Uszkodzenia brzucha H. Uszkodzenia narządów moczowo-płciowych I. Ostre zatrucia J. Uraz kręgosłupa K. Uszkodzenia miednicy L. Uszkodzenia kończyny górnej Ł. Uszkodzenia śródręcza i palców M. Uszkodzenia kończyny dolnejM. Uszkodzenia kończyny dolnejBiodro142. Utrata kończyny dolnej przez wyłuszczenie jej w stawie biodrowym lub odjęcie w okolicy podkrętarzowej85143. Przykurcze i ograniczenia ruchów w stawie biodrowym w następstwie uszkodzeń tkanek miękkich – w zależności od stopnia5-25144. Zesztywnienie stawu biodrowego – w zależności od ustawienia i wtórnych zaburzeń statyki i dynamiki:a) w ustawieniu czynnościowo korzystnym20-35b) w ustawieniu czynnościowo niekorzystnym30-60145. Inne następstwa uszkodzeń stawu biodrowego (zwichnięć, złamań bliższej nasady kości udowej, złamań szyjki, złamań przezkrętarzowych i podkrętarzowych, złamań krętarzy itp.) – w zależności od zakresu ruchów przemieszczeń, skrócenia, zniekształceń i różnego rodzaju zmian wtórnych oraz dolegliwości subiektywnych:a) ze zmianami miernego stopnia5-20b) ze zmianami dużego stopnia20-40c) z bardzo ciężkimi zmianami miejscowymi i dolegliwościami wtórnymi (kręgosłup, staw krzyżowo-biodrowy, kolano itp.)40-65146. Przykurcze i zesztywnienia powikłane przewlekłym zapaleniem tkanki kostnej, z przetokami, ciałami obcymi itp. ocenia się według pozycji 142-145, zwiększając stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w zależności od rozmiarów powikłań o:5-15Uwaga: Jako wynik urazowego uszkodzenia biodra zgłaszane są często następujące zmiany chorobowe: krwiopochodne ropne zapalenie kości, gruźlica kostno-stawowa, nowotwory, martwice aseptyczne kości, biodro szpotawe dorastających i inne zniekształcenia powodujące zaburzenia statyki. Przy tego rodzaju stanach chorobowych należy szczególną uwagę zwracać na istnienie związku przyczynowego między tymi schorzeniami a Złamanie kości udowej – w zależności od zniekształceń, skrócenia, zaników mięśniowych i ograniczenia ruchów w stawach:a) z nieznacznymi zmianami i skróceniem do 4 cm5-15b) z miernymi zmianami i skróceniem do 6 cm15-30c) ze skróceniem ponad 6 cm i ciężkimi zmianami30-40148. Staw rzekomy lub ubytki kości udowej uniemożliwiające obciążenie kończyny – w zależności od stopnia upośledzenia funkcji, skrócenia i zaburzeń wtórnych40-60149. Uszkodzenia skóry, mięśni, ścięgien (oparzenia, przecięcia, pęknięcia podskórne, przepukliny mięśniowe itp.) – w zależności od zaburzeń funkcji Uszkodzenia dużych naczyń, tętniaki pourazowe – w zależności od stopnia wtórnych zaburzeń troficznych5-30151. Uszkodzenia uda powikłane przewlekłym ropnym zapaleniem kości, przetokami, ciałami obcymi, skostnieniem pozaszkieletowym i zmianami neurologicznymi ocenia się według pozycji 147-150, zwiększając stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w zależności od rozmiarów powikłań o1-10152. Uszkodzenia uda powikłane współistniejącym uszkodzeniem nerwu kulszowego ocenia się według pozycji 147-150, zwiększając stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w zależności od rozmiarów uszkodzenia nerwu o10-65Uwaga: Łączny stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu ocenianego według pozycji 147-150 i 152 nie może przekroczyć 70%.153. Utrata kończyny – zależnie od długości kikuta i przydatności jego cech do oprotezowania50-70Kolano154. Zesztywnienie stawu kolanowego:a) w pozycji funkcjonalnej korzystnej 0-15°30b) przy większych stopniach zgięcia lub przeproście powyżej -10° (minus 10°) stosuje się ocenę wg pp. a) – zwiększając stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu za każde 4° odchylenie ponad granicę 15° lub -10° o:1155. Trwałe ograniczenia ruchomości stawu kolanowego w następstwie uszkodzeń samego stawu (uszkodzenia więzadłowe, torebkowe, łąkotek, kości ty/orzących staw kolanowy itd.) – w zależności od charakteru przykurczu i zakresu ubytku funkcji:a) utrata ruchomości w zakresie 0 – 40° za każde 2° ubytku ruchulb) utrata ruchomości w zakresie 40° – 90° za każde 5° ubytku ruchulc) utrata ruchomości w zakresie 90° – 120° za każde 10° ubytku ruchulUwaga: prawidłowo funkcjonalny zakres ruchów przyjmuje się w granicach 0° – 120°.156. Inne następstwa uszkodzeń kolana: skrócenie kończyny, zaburzenia osi, stawu (koślawość, szpotawość, ruchomość patologiczna), dolegliwości przewlekłe zapalne, zapalenia ropne, ciała obce, przetoki itp. – w zależności od stopnia1-20157. Utrata kończyny na poziomie stawu kolanowego65Podudzie158. Złamanie kości podudzia – w zależności od zniekształcenia, przemieszczenia, powikłań wtórnych, zmian troficznych i czynnościowych kończyny itp.:a) ze zmianami lub skróceniem do 4 cm5-15b) z dużymi wtórnymi zmianami lub ze skróceniem od 4 cm do 6 cm15-25c) ze skróceniem powyżej 6 cm lub bardzo rozległymi zmianami wtórnymi i dodatkowymi powikłaniami w postaci przewlekłego zapalenia kości, przetok, zmian troficznych skóry z owrzodzeniami, stawów rzekomych, ubytków kostnych i zmian neurologicznych25-50159. Izolowane złamania strzałki (oprócz kostki bocznej)3160. Uszkodzenia tkanek miękkich podudzia, uszkodzenia ścięgna Achillesa i innych ścięgien – zależnie od rozległości uszkodzenia, zaburzeń czynnościowych i zniekształceń stopy5-20161. Utrata kończyny w obrębie podudzia – w zależności od charakteru kikuta, długości, przydatności do oprotezowania i zmian wtórnych w obrębie kończyny:a) przy długości kikuta do 8 cm mierząc od szpary stawowej60b) przy dłuższych kikutach40-55Stawy skokowe, stopa162. Ograniczenie ruchomości i zniekształcenia w stawach skokowych (w następstwie wykręcenia, zwichnięcia, złamania kości tworzących staw, zranień, ciał obcych, blizn itp.) – w zależności od ich stopnia i dolegliwości:a) bez zniekształceń1-15b) ze zniekształceniem, upośledzeniem funkcji ruchowej i statycznej stopy15-25c) powikłane przewlekłym zapaleniem kości i stawu, przetokami, martwicą aseptyczną, zmianami neurologicznymi Zesztywnienie stawu skokowego – w zależności od ustawienia stopy, zmian wtórnych i powikłań:a) pod kątem zbliżonym do prostego10-20b) w innych ustawieniach czynnościowo niekorzystnych20-40164. Złamania kości piętowej lub skokowej z przemieszczeniem, zniekształceniem i innymi zmianami wtórnymi:a) miernego stopnia – zależnie od wielkości zaburzeń czynnościowych5-15b) znacznego stopnia lub z powikłaniami – zależnie od wielkości zaburzeń czynnościowych15-30165. Utrata kości piętowej lub skokowej40166. Uszkodzenia kości stepu z przemieszczeniem, zniekształceniami i innymi zmianami wtórnymi:a) miernego stopnia – zależnie od wielkości zaburzeń czynnościowych5-10b) znacznego stopnia lub innymi powikłaniami – zależnie od wielkości zaburzeń10-20167. Złamania kości śródstopia z przemieszczeniem, zniekształceniem stopy:a) złamania I lub V kości z wyraźnym przemieszczeniem – w zależności od stopnia zaburzeń czynnościowych5-15b) złamania II, III lub IV kości śródstopia -w zależności od stopnia zaburzeń czynnościowych3-10c) złamania trzech i więcej kości śródstopia – w zależności od zaburzeń czynnościowych10-20168. Złamania kości śródstopia powikłane zapaleniem kości, przetokami, wtórnymi zmianami troficznymi i zmianami neurologicznymi ocenia się według pozycji 167, zwiększając stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w zależności od stopnia powikłań o1-10169. Inne uszkodzenia stopy pozostawiające zmiany bliznowate i zniekształcające – w zależności od stopnia upośledzenia czynności1-15170. Utrata stopy w całości50171. Utrata stopy na poziomie stawu Choparta40172. Utrata stopy w stawie Lisfranka35173. Utrata stopy w obrębie kości śródstopia – zależnie od rozległości utraty przedstopia i cech kikuta20-30Palce stopy174. Utrata paliczka paznokciowego palucha5175. Utrata całego palucha7176. Utrata palucha wraz z kością śródstopia – w zależności od rozmiaru utraty kości śródstopia10-20177. Utrata palców II-V w części lub całości – za każdy palec2178. Utrata V palca wraz z kością śródstopia – zależnie od wielkości utraty kości śródstopia5-10179. Utrata palców II-IV z kością śródstopia – zależnie od wielkości utraty kości śródstopia, za każdy palec3-5180. Inne uszkodzenia i zniekształcenia palców – w zależności od stopnia upośledzenia funkcji1-5N. Porażenia lub niedowłady poszczególnych nerwów obwodowych181. Uszkodzenie częściowe lub całkowite – w zależności od stopnia zaburzeń:a) nerwu przeponowego poniżej jego połączenia z nerwem podobo językowym5-15b) nerwu piersiowego długiegoPrawy 5-15lewy 5 – 10c) nerwu pachowegoprawy 15-25lewy 10-20d) nerwu mięśniowo-skómegoprawy 10-25lewy 5-20e) nerwu promieniowego powyżej odejścia gałązki do mięśnia trójgłowego ramieniaprawy 15-45lewy 5-35f) nerwu promieniowego poniżej odejścia gałązki do mięśnia trójgłowego ramieniaprawy 10-30lewy 5-25g) nerwu promieniowego nad wejściem do kanału mięśnia odwracacza przedramieniaprawy 5-25lewy 5-15h) nerwu promieniowego po wyjściu z kanału mięśnia odwracacza przedramieniaprawy 5-15lewy l 10i) nerwu pośrodkowego w zakresie ramieniaprawy 10-40lewy 5-30j) nerwu pośrodkowego w zakresie nadgarstkaprawy 5-25lewy 5-15k) nerwu łokciowegoprawy 10-30lewy 5-20l) splotu barkowego części nadobojczykowej (górnej) prawyprawy 15-25lewy 10-20m) splotu barkowego części podobojczykowej (dolnej) prawyprawy 25-45lewy 20-40n) pozostałych nerwów odcinka szyjno-piersiowego1-15o) nerwu zasłonowego5-15p) nerwu udowego10-30q) nerwów pośladkowych (górnego i dolnego)10-20r) nerwu sromowego wspólnego5-25s) nerwu kulszowego przed podziałem na nerw piszczelowy i strzałkowy (normę w wysokości ponad 50% stosować tylko przy nieuleczalnych owrzodzeniach)20-60t) nerwu piszczelowego (normę w wysokości ponad 30% stosować tylko przy nieuleczalnych owrzodzeniach)10-40u) nerwu strzałkowego10-20v) splotu lędżwiowo-krzyżowego40-70w) pozostałych nerwów odcinka lędżwiowo-krzyżowego1-10Uwaga: Według pozycji 181 ocenia się tylko uszkodzenia nerwów obwodowych. W przypadkach współistnienia uszkodzeń kostnych, mięśniowych i nerwowych należy stosować ocenę według pozycji dotyczących uszkodzeń kończyn górnych i Kauzalgie potwierdzone obserwacją szpitalną – w zależności od stopnia zmian troficznych i nasilenia bólówprawy 30lewy 50Jest to narzędzie, które pozwala w prosty sposób poruszać się po tabeli stanowiącej załącznik do Rozporządzenia Ministra Pracy I Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania. W tym artykule w przystępny sposób przekaże Ci informacje na temat: – Uszkodzeń grupy kulszowo-goleniowej (m. in. mięsień dwugłowy uda) – Objawów i przyczyn tego problemu – Różnych strategii leczenia – Rokowań i wskazówek niezbędnych do powrotu do aktywności :) Już na samym początku chciałbym zaznaczyć, że artykuł dotyczy uszkodzeń mięśni wchodzących w skład grupy kulszowo-goleniowej. Wiele osób słyszy, że jeśli doszło do uszkodzenia mięśni znajdujących się po tylnej stronie uda to na pewno za uraz odpowiada mięsień dwugłowy uda. Jednak obok niego znajdują się dwa dodatkowe mięśnie i to one mogły również ulec uszkodzeniu! Dlatego artykuł nie będzie tylko o uszkodzeniu mięśnia dwugłowego uda ale o problemach całej grupy zginaczy kolana (grupie kulszowo-goleniowej). Szacuje się, że uszkodzenia mięśniowe są najczęstszą formą urazów spotykanych u sportowców. Najbardziej narażeni są zawodnicy, którzy dużo biegają, kopią lub skaczą. Najczęściej urazom ulega grupa mięśni kulszowo – goleniowych, do której zaliczamy mięśnie: półścięgnisty, półbłoniasty oraz dwugłowy uda. Badania analizy chodu pokazują, że mięśnie kulszowo – goleniowe biorą aktywny udział we wszystkich fazach biegu. We fazie wczesnej są odpowiedzialne za stabilizację stawu kolanowego, we fazie późnej biorą udział w propulsji (ruchy stopy na ziemi), natomiast we fazie przenoszenia hamują prostowanie kolana i zginanie stawu biodrowego – można powiedzieć, że nie próżnują :) Uszkodzenia mięśni kulszowo- goleniowych mają tendencję do nawrotów. Przyczyn jest kilka – od źle poprowadzonego procesu fizjoterapii po zbyt szybkie rozpoczęcie aktywności fizycznej. W artykule omówię anatomię mięśni kulszowo – goleniowych, najczęstsze objawy zgłaszane przez moich pacjentów oraz różne przyczyny powstania urazu. Jeśli ten uraz uraz dotknął właśnie Ciebie :( podpowiem Ci jak powinno wyglądać Twoje leczenie! Trochę o anatomii i dokładnych uszkodzeniach Pisząc na temat uszkodzeń mięśniowych nie sposób pominąć budowy mięśni, które są bohaterami tego artykułu, dlatego w skrócie omówię anatomie i funkcje 3 mięśni uda: Mięsień dwugłowy uda: znajduje się na stronie tylnej uda. Jak sama nazwa wskazuje ma on dwie głowy: długą i krótką. Przyczep początkowy głowy długiej znajdziesz na tylnej powierzchni guza kulszowego, następnie mięsień biegnie ku dołowi i na wysokości dołu podkolanowego łączy się z głową krótką. Głowa krótka przyczep początkowy ma niżej od długiej, ale obydwie głowy razem tworzą ścięgno, które biegnie do głowy kości strzałkowej. Jeśli chodzi o główne funkcję mięśnia to głowa długa bierze udział w wyproście stawu biodrowego, natomiast obydwie głowy zginają kolano. Mięsień półścięgnisty: jest w swej budowie smukły i długi. Biegnie od tylnej powierzchni guza kulszowego (tak jak mięsień dwugłowy uda), aż do kości piszczelowej, a dokładniej ujmując przyczepia się poniżej jej guzowatości. Ścięgno tego mięśnia współtworzy tzw. gęsią stopkę. Jeśli chodzi o funkcję to do głównych zadań mięśnia półścięgnistego należy wyprost biodra i zgięcie w stawie kolanowym. Mięsień półbłoniasty: leży pomiędzy ścięgnem mięśnia dwugłowego uda a przyczepem początkowym mięśni czworogłowego uda. Ścięgno początkowe zaczyna się w przybliżeniu od połowy długości tego mięśnia, następnie tworzy brzusiec, w którym znajduje się zagłębienie dla mięśnia półścięgnistego. Przechodząc do przyczepu końcowego mięsień ten również przechodzi w ścięgno i przyczepia się od tyłu do nadkłykcia przyśrodkowego. Ścięgno końcowe rozgałęzia się na 3 odnogi. Do głównch funkcji mięśnia półbłoniastego możemy zaliczyć wyprost i przywodzenie biodra i zgięcie kolana. Podsumowując funkcję Mięśni kulszowo – goleniowych warto zapamiętać, że są one grupą dwu stawową (krzyżują się z dwoma stawami) przez co są narażone na uszkodzenia znacznie częściej. Gdy biegniesz mogą ulec urazowi w dwóch sytuacjach: w trakcie hamowania wyprostu w stawie kolanowym oraz kiedy odrywasz stopę od podłoża. Miejsce, które najczęściej ulega uszkodzeniom to uszkodzeniu połączenie mięśniowo – ścięgniste, ale o tym poniżej gdzie przedstawię podział różnych uszkodzeń w obrębie grupy kulszowo-goleniowej: Uszkodzenia mięśni kulszowo- goleniowych możemy podzielić na trzy grupy: Stopień I Przeciążenie – potocznie nazywane również „naciągnięciem mięśnia”. W trakcie urazu doszło do uszkodzenia mniej niż 5% struktur wchodzących w skład jednostki mięśniowo – ścięgnistej. Nie dochodzi do utraty funkcji (zgięcie kolana jest możliwe, ale często z bólem), może pojawiać się minimalny stan zapalny. Stopień II Opisuje sytuację, w której doszło do częściowego naderwania. Obserwuje się zmniejszoną siłę mięśniową, obrzęk oraz ból przy próbie aktywności mięśnia Stopień III W tej sytuacji doszło do całkowitego zerwania mięśnia, z postrzępionymi krańcami. Funkcja zostaje całkowicie utracona. Zazwyczaj pojawia się duży krwiak i większe dolegliwości bólowe Dodatkowo może dojść również do złamań awulsyjnych w okolicy guza kulszowego, gdzie cześć górna odrywa się od swojego przyczepu z fragmentem kości miednicy (fragmentem guza kulszowego). Istnieje jeszcze inna klasyfikacja urazu, która dokładniej opisuje dolegliwości bólowe grupy kulszowo – goleniowej: 1A – pojawia się zmęczenie, które powoduje zaburzenia we funkcjonowaniu. W trakcie badania stwierdza się nadmierne napięcie mięśniowe, ból może pojawiać się w trakcie odpoczynku. Sportowcy określają tą kontuzję jako „naciągnięcie mięśnia”. Ból jest ćmiący, rozlany, o średniej intensywności. W badaniu USG/RM nie widać często żadnych zmian. 1B – w tym przypadku doszło do mikro urazów mięśnia. Ból występuje w trakcie przechodzenia z pracy ekscentrycznej w koncentryczną. Pojawia się ostry stan zapalny, dolegliwości mogą utrzymywać się nawet godzinę po zakończonym wysiłku. Dodatkowo można stwierdzić obrzęk i sztywność mięśniową. Dolegliwości ustępują nieco po rozciągnięciu grupy mięśniowej. W badaniach obrazowych zazwyczaj widoczny jest jedynie obrzęk. 2A – zaburzenia nerwowo mięśniowe, które powiązane są z kręgosłupem. Występuje sztywność mięśni, która jest bolesna dla pacjenta, zwiększa się wraz z podejmowaniem aktywności. Występuje niewielki obrzęk, który jest zlokalizowany pomiędzy mięśniem a otaczającą go powięzią. W niektórych przypadkach stwierdza się nadwrażliwość skóry, pacjent opisuje ból jako rozpierający. USG/RM nie pokazują żadnych zmian/ ewentualnie występowanie obrzęku. Można powiedzieć, że ból w tylnej części jest tylko objawem a przyczyna jest w kręgosłupie! 2B – zaburzenia nerwowo – mięśniowe, które wiążą się z problemem mięśniowym. Występuje tutaj ból kurczowy, sztywność zwiększa się stopniowo wraz z nadmiernym napięciem mięśnia. Pojawia się obrzęk wraz z opuchlizną, rozciąganie przynosi pacjentom ulgę. Ból jest zlokalizowany najczęściej wzdłuż brzuśca mięśnia. Badania obrazowe raczej niczego nie pokazują. 3A – określane jako niewielkie częściowe naderwanie mięśnia. W trakcie tego urazu doszło do naderwania mięśnia ze średnicą nie przekraczającą wielkości pęczka mięśniowego. U pacjenta występuje ostry ból, czasami określany jako uczucie kłucia igłą. Często również pacjenci opisują moment, w którym słyszeli charakterystyczny trzask, po którym rozpoczął się nagły ból. Lekarz w trakcie badania jest w stanie wyczuć zaburzenia struktury włókien mięśniowych. W trakcie rozciągania dochodzi do jeszcze większego podrażniania miejsca uszkodzenia i zwiększenia dolegliwości bólowych. Kontuzja dotyczy w większości przypadków ścięgna mięśnia. W badaniu USG można stwierdzić krwiak wewnątrz mięśnia, RM daje pozytywny wynik w przypadku naderwań włókien o dużej rozdzielczości. 3B – umiarkowane naderwanie mięśnia. W tym przypadku doszło do naderwania mięśnia, w którym średnica przekracza wielkość pęczka mięśniowego. Ból jest opisywany jako kujący, wręcz przeszywający, często pacjenci słyszeli charakterystyczny trzask. Może dojść do upadku z powodu bólu. Pacjent umie doskonale pokazać miejsce występowania dolegliwości. Lekarz w trakcie badania jest w stanie jednoznacznie stwierdzić zaburzenia na przebiegu mięśnia, często również występuje krwiak. Uraz w głównej mierze dotyczy ścięgna. Badania obrazowe pokazują jednoznacznie uraz. 4 – całkowite naderwanie mięśnia lub oderwanie ścięgna. W większości przypadków dotyczy miejsca przyczepu ścięgna do okostnej lub też miejsca, w którym brzusiec przechodzi w ścięgno. Pacjenci opisują ból jako tępy, ćmiący, opisują również moment wystąpienia trzasku. Często również upadają z powodu bólu. W trakcie badania stwierdza się znaczny defekt mięśnia, krwiak. W badaniu lekarz może stwierdzić ubytek na przebiegu mięśnia. Badania obrazowe pokazują jednoznacznie uszkodzenie. Przeprowadzone badania pokazują, że urazy mięśnia dwugłowego uda dotyczą aż 69-80% wszystkich przypadków uszkodzeń tylnej grupy mięśni uda. Najczęściej uszkodzeniu ulega głowa długa w miejscu przejścia brzuśca w ścięgno. Tendinopatia przyczepu grupy kulszowo – goleniowej: to o czym koniecznie należy wspomnieć to problem tendinopatii czyli przeciążenia ścięgna w miejscu przyczepu całej grupy do guza kulszowego. To właśnie w tym rejonie ból często jest zlokalizowany. W tej sytuacji dochodzi do kłucia w samym pośladku, bez jakichkolowiek objawów w tylnej części uda. Objawy w przypadku urazów mięśni tylnej części uda Większość z uszkodzeń grupy kulszowo – goleniowej ma ostry charakter, więc raczej będziesz wiedział, że coś jest nie tak! Zazwyczaj będziesz odczuwał ból w tylnej części uda. Czasami zdarza się, że możesz usłyszeć charakterystyczny trzask, po którym nie możesz dalej wykonywać ćwiczeń, lub Twój trening będzie znacznie utrudniony przez „kłucie” mięśnia. W skrajnych przypadkach możesz upaść na ziemię i będziesz potrzebował pomocy. Przy lżejszym uszkodzeniu możesz odczuć naciągnięcie, lub napięcie z tyłu uda- zwykle ból ten nie dyskwalifikuje z dalszej aktywności, jednak nasila się wraz z upływem czasu. Wato również wiedzieć kiedy sytuacja może się jeszcze bardziej pogorszyć (więcej włókien może ulec naderwaniu lub może dojść do całkowitego zerwania): Rozciąganie mięśnia: w przypadku rozciągania mięśni zarówno dynamicznego jak i statycznego często dochodzi do osiągnięcia końcowego zakresu zarówno torebki stawowej, mięśni oraz powięzi. To powoduje, że istnieje duże ryzyko dalszego rozerwania włókien któregoś z mięśni Ćwiczenia z obciążeniem: kontynuowanie ćwiczeń po urazie nigdy nie kończy się dobrze. Często możemy to zauważyć u niedoświadczonych sportowców! którzy starają się dalej biegać po pierwszym ukłuciu w tylnej części uda. Praca uszkodzonego mięśnia często wymaga maksymalnego skurczu włókien, co powoduje dalsze uszkodzenia i grozi całkowitym zerwaniem! Brak odciążenia: dalszemu uszkodzeniu mięśnia sprzyja każda dynamiczna aktywność. Nie wspomnę tu już o bieganiu, skakaniu czy kopaniu. Czasem do dalszych uszkodzeń mogą prowadzić niewinne czynności wykonanej bardzo dynamiczne m. in.: wstawanie z krzesła, wsiadanie do samochodu, utrata równowagi na nierównej nawierzchni. Przyczyny uszkodzeń mięśni tylnej części uda Do typowego uszkodzenia mięśni kulszowo – goleniowych dochodzi gdy biegniesz sprintem, w końcowej fazie, kiedy to Twój mięsień przechodzi z pracy ekscentrycznej w koncentryczną – staw kolanowy jest wówczas zgięty do 30˚. Oczywiście do uszkodzenia może dojść również w innych sytuacjach: gdy zbyt gwałtownie zahamujesz, zmienisz tempo biegu lub kierunek. Istnieje również szereg czynników globalnych, które znacząco podnoszą ryzyko urazu zobacz, który może dotyczyć Ciebie: – Brak elastyczności mięśni: elastyczność to kluczowy czynniki w przypadku wielu urazów. Na jej poziom ma wpływ kilka rzeczy. Pierwsza rzecz to rozciąganie statyczne i dynamiczne przed treningiem. Drugim czynnikiem jest rozciąganie po treningu (już trochę mnie intensywne z powodu mikro urazów po treningu). Ostatnim czynnikiem jest napięcie mięśniowo-powięziowe więc tu bardzo istotny jest masaż lub rolowanie. Problem niewystarczającej elastyczności dotyczy szczególnie osób mających siedzący tryb życia! Fot. 1 Przykład braku elastyczności grupy kulszowo-goleniowej – Nieprawidłowa postawa ciała: Kiedy Twój środek ciężkości zostanie przeniesiony nadmiernie do przodu (większość osób ma taki problem!) będzie to powodować napięcie tylnej taśmy mięśniowo-powięziowej i stałe statyczne przeciążenia grupy kulszowo-goleniowej. – Mikro urazy mięśniowe: Wielokrotnie wiele osób które realizują intensywny trening bagatelizuje niewielkie dolegliwości bólowe w tylnej części uda. Niestety mikro urazy sumują się w czasie i pewnego dnia mogą spowodować większe uszkodzenia podczas prostego ruchu! – Wcześniejsze urazy: Jeśli dotyczyły Cię w przeszłości urazy tylne grupy mięśni uda lub inne problemy w rejonie biodra, kolana czy stopy (które nie zostały wyleczone) to zawsze będziesz miał większe ryzyko urazu ze względu na zaburzenia prawidłowej biomechaniki kończyn dolnych. – Dysbalans mięśniowy: w tym przypadku kluczowa jest proporcja mięśni zginających kolano (grupa kulszowo – goleniowa) do prostowników (głównie mięsień czworogłowy kolana). Stosunek pomiędzy zginaczami a prostownikami powinien być na poziomie 50-65 %. Dodatkowo ważne jest by siła zginaczy i prostowników jednej nogi była proporcjonalna do drugiej! – Błędy treningowe: Błędy treningowe to temat rzeka, jednak postaram się go tylko zasygnalizować, opisując najczęstsze problemy z planowaniem treningu: a) Brak rozgrzewki: w przypadku wielu osób wystarcza czasu jedynie na trening, rozgrzewka jest mniej ważna :( jest to poważny krok to zdecydowanego zwiększania ryzyka urazu. Rozgrzane mięśnie i stawy znacznie więcej wybaczają na samym treningu b) Niewystarczająca regeneracja: bardzo często wielu zawodników trenuje dzień po dniu te same grupy mięśniowe z duża intensywnością. Po dużym wysiłku w mięśniach powstają mikro urazy, obciążenie mięśni kolejnego dnia jeszcze raz z duża intensywnością może zwiększyć ryzyko urazu. c) Nieprawidłowy plan treningowy: również zbyt ambitne plany treningowe mogą się przyczynić do powstania urazu. Mam tu na myśli zbyt długi kilometraż biegu, zbyt mało odpoczynku, wymagająca nawierzchnia do treningów czy brak dostosowania dni poświęconych na siłę, wytrzymałość, moc i regenerację. Diagnostyka uszkodzeń mięśnia dwugłowego uda i innych zginaczy Proces diagnostyczny urazów mięśni uda ma bardzo duże znaczenie Zacznijmy od badania klinicznego. W przypadku niewielkich uszkodzeń mięśni kulszowo – goleniowych możesz w ogóle nie zgłaszać żadnych objawów. Natomiast gdy naderwanie jest poważne może pojawiać się siniak, zaczerwienienie, a także obrzęk. Podczas ucisku mięśnia i przyczepów w miejscu urazu będziesz odczuwał dolegliwości bólowe, w niektórych przypadkach lekarz lub fizjoterapeuta może wyczuć ubytki na przebiegu danego mięśnia. Podczas badania próbuje się dokonać próby rozciągania mięśnia, która zazwyczaj również jest bolesna. Dodatkowo każde mocne napięcie mięśniowe również może wywołać objawy. W przypadku diagnostyki uszkodzeń grupy kulszowo – goleniowej pomocne są badania obrazowe. Badanie RTG może wykazać uszkodzenia z oderwaniem fragmentu guza kulszowego (miejsca przyczepu mięsna). Natomiast do oceny uszkodzeń samego mięśnia i innych lokalnych tkanek lekarz może wybrać badanie USG lub MR (Rezonans magnetyczny). Jeśli odczuwasz ból w rejonie tylnej części uda a nie widzisz żadnego powiązania bólu z urazem, musisz poinformować o tym lekarza i fizjoterapeutę. W trakcie procesu diagnostycznego specjalista musi rozróżnić czy ból mięśni kulszowo – goleniowych ma pochodzenie neurogenne czy mięśniowe. Jest to niezwykle ważne w procesie planowania terapii. Ból związany z nieprawidłowym działanie układu nerwowego (dyskopatia lub zaburzenie działania nerwów obwodowych) leczy się zupełnie inaczej nie problemy urazowe mięśni! Leczenie urazów i bólu mięśni uda Kiedy wiemy już jakie są objawy, przyczyny i diagnostyka uszkodzeń tylnej grupy mięśni uda pora skupić się na leczeniu! W przypadku uszkodzeń grupy kulszowo – goleniowej zazwyczaj leczenie jest zachowawcze (odpoczynek i regeneracja). Leczenie chirurgiczne jest rzadkie i zostanie omówione na samym końcu. Rehabilitacja Zaraz po uszkodzeniu w fazie ostrej – aby chronić odpowiednio gojące się tkanki zaleca się ograniczyć ruchomość kontuzjowanej kończyny. Czas odpoczynku jest zależny od stopnia uszkodzenia. Nie zaleca się tutaj noszenia unieruchomienia (stabilizator) jednak warto odpoczywać, a w poważniejszych przypadkach odciążać nogę za pomocą kul łokciowych. W początkowym etapie problemu warto również przykładać lód i trzymać kończyną na niewielkim uniesieniu (kolano wyżej od biodra, stopa powyżej kolana). Całość założeń dla pierwszego tygodnia po urazie (odpoczynek i nie drażnienie uszkodzonego mięśnia) jest kluczowa w celu ochrony mięśnia przed dalszym rozerwaniem! Właściwy proces rehabilitacji powinien się rozpocząć od rozluźniania napięć mięśniowo powięziowych w rejonie uda, podudzia, miednicy, oraz innych rejonów układu ruchu, które przyczyniły się do powstania naderwania lub zerwania. Początkowo unika się pracy wokół miejsca urazu, z czasem masaż może być wykonywany w rejonie uszkodzenia tak by poprawić ukrwienie i przyspieszyć regenerację włókien. Na dalszym etapie rehabilitacji przy braku dolegliwości bólowych pomocny może być również automasaż za pomocą rollera. Warto wykonywać rolowanie nie tylko na tylnej grupie mięśni uda, ale także na mięśniu czworogłowym, paśmie biodrowo-piszczelowym (ITB) czy mięśniach łydki. Dobra elastyczność i ruchomość wszystkich grup mięśniowych będzie minimalizować ryzyko kolejnych urazów. W przypadku problemów z przyczpem mięśnia do guza kulszowego, niezbędny jest masaż w rejonie guza kulszowego lub automasaż za pomocą piłki do masażu w tym rejonie. Fot. 2 Przykład rolowania grupy kulszowo-goleniowej na wałku (rollerze) W trakcie trwania rehabilitacji ważne jest dobre ukrwienie mięśnia. W tym celu pomocny może być trening wytrzymałościowy. Bardzo korzystny może tu być rower stacjonarny (o ile nie wzmaga dolegliwości bólowych w trakcie treningu lu po nim). Spokojna jazda na rowerze wpływa dobrze na ukrwienie, które jest kluczowe w procesie gojenia! W końcowym etapie rehabilitacji kiedy objawy bólowe minęły należy stopniowo wracać do rozciągania. W mojej opinii nie należy ograniczać się tylko do rozciągania statycznego, ale przeplatać rozciąganie dynamiczne ze statycznym. Rozciąganie dynamiczne grupy kulszowo – goleniowej musi być oczywiście przeprowadzone we właściwy sposób i we właściwym czasie (odpowiednia kontrola ruchu bez nie kontrolowanych wymachów). Na ostatnim etapie rehabilitacji kiedy dolegliwości bólowe już dawno mamy za sobą niezbędna jest poprawa siły, masy i wytrzymałości siłowej grupy kulszowo-goleniowej. Tego typu trening musimy być dobrze zaplanowany przez fizjoterapeutę by bezpiecznie przeprowadzić Cię przez ten kluczowy etap! Końcowym etapem rehabilitacji jest dynamika czyli najpierw stopniowy powrót do biegania, a później etapowe zwiększanie trudności poprzez: przyspieszania, skakanie, wyhamowywanie prędkości czy zmianę kierunku biegu. W całym procesie regeneracji mięśni zginaczy uda ważny jest przede wszystkim dobór zadań do stopnia uszkodzenia. W naciągnięciu lub niewielkim uszkodzeniu przechodzenie kolejnych etapów będzie bardzo szybkie, w przypadku dużych uszkodzeń trzeba mozolnie robić „małe kroczki na przód” i czekać na gojenie, które bez bólu pozwala nam utrudniać ćwiczenia. Właściwie przeprowadzony proces rehabilitacji będzie wpływał na jakość gojonych tkanek! Fizykoterapia Zabiegi fizykoterapii mogą być bardzo pomocne w procesie rehabilitacji. Będą wpływać na poprawę krążenie i przyspieszenie gojenia tkanek. Korzystne mogą być zabiegi: elektroterapii, laseroterapii, hydroterapii. Farmakoterapia W przypadku sportowców czasem terapia może być wspomagana osoczem bogatopłytkowym (PRP) dla przyspieszenia procesu gojenia tkanek. Zaopatrzenie ortopedyczne – zobacz jaki sprzęt polecam do ćwiczeń i rehabilitacji? Kliknij na link i zajrzyj do sklepu Jeśli mamy do czynienia z urazem to warto na początku zastosować Cold pack do chłodzenia. Można go owinąć c cienki ręcznik kuchenny i przykładać kilka razy dziennie do miejsca urazu. W całkowitych zerwaniach, przydadzą się również kule do chodzenia. Kiedy minie już okres ostry (po 1-2 tygodniach), przydać się może wałek do rolowania mięśni uda. Uzupełnieniem rolowania na wałku jest rolowanie na piłce do masażu. Kiedy wszystkie dolegliwości bólowe minęły korzystny będzie trening wzmacniający, do którego można wykorzystać taśmy i gumy. Dla komfortu ćwiczeń bardzo przydatne są maty do ćwiczeń. Leczenie operacyjne urazów mięśni tylnej części uda Zabieg operacyjny jest dość rzadki w przypadku uszkodzeń zginaczy kolana. Wskazaniem do leczenia operacyjnego jest zupełne przerwanie mięśnia lub oderwanie fragmentu guza kulszowego z jednoczesnym przemieszczeniem się oderwanego fragmentu o 2 cm lub więcej (złamanie awulsyjne). Przebieg rehabilitacji po zabiegu będzie indywidualny, jednak mocno zbliżony do założeń rehabilitacji, którą przedstawiłem powyżej. Rokowania i powrót do sprawności W przypadku każdego uszkodzenia jednego z mięśni należących do grupy kulszowo-goleniowej (mięsień dwugłowy uda, mięsień półścięgnisty, mięsień półbłoniasty) czas gojenia będzie inny i będzie zależał od ilości uszkodzonych włókien i dodatkowych uszkodzeń. W lekkich uszkodzeniach możliwy będzie powrót do sportu po 1-2 tygodniach, w przypadku zaawansowanych uszkodzeń zawodnicy wraca do gry około 5-6 tygodni po urazie. Będzie na to miała wpływ jakość rehabilitacji oraz stosowanie się do zaleceń fizjoterapeuty. Warto pamiętać by stosować się do zaleceń profilaktyki przeciążeń by zminimalizować ryzyko kolejnych uszkodzeń w przyszłości, które mogą mieć coraz to większy wpływ na Twoje możliwości uprawiania sportu! Zachęcam do komentowania i zadawania pytań pod artykułem!Przemek Jureczko Świat Rehabilitacji – Kompleksowa Pomoc w Jednym Miejscu! Jestem fizjoterapeutą i propagatorem zdrowego stylu życia. Moim celem nr 1 jest powrót pacjentów do sprawności. Pisząc i nagrywając dla Was materiały staram się wskazać właściwą drogę do zdrowia i pokazać ile zależy od Ciebie! Leczenie nieoperacyjne zerwanego mięśnia obejmuje formę unieruchomienia na okres od 5 do 14 dni stosując suche i zimne okłady oraz leki przeciwbólowe. Leczenie operacyjne zerwanego mięśnia polega najczęściej na zszyciu mięśnia, ścięgna bądź przepukliny, a także na odtworzeniu przyczepu ścięgna. Ile trwa leczenie tego rodzaju kontuzji? To zależy od siły i rodzaju uszkodzenia włókien mięśniowych oraz stanu zdrowia pacjenta. Może to trwać 3 do 5 dni ale też dłużej. Żeby medyk mógł zalecić właściwy rodzaj terapii, należy wykonać USG lub rezonans magnetyczny uszkodzonego mięśnia. Co powoduje zerwanie mięśnia? Zerwanie mięśnia to całkowite przerwanie ciągłości mięśnia, zaopatrujących go w krew naczyń, a niekiedy także drobnych nerwów. Konsekwencją całkowitego rozerwania włókien mięśniowych jest zupełny brak kontroli nad mięśniem. Tego typu kontuzja uniemożliwia poszkodowanemu wykonanie jakiegokolwiek ruchu. Kiedy dochodzi do zerwania mięśnia? Zerwanie mięśnia – objawy. W wyniku kontuzji dochodzi do całkowitego rozerwania części tworzących mięsień: włókien, naczyń krwionośnych i niekiedy także drobnych nerwów. Może usłyszeć wtedy dźwięk kliknięcia, chrupnięcia, który pojawia się w momencie rozerwania mięśnia. Następnie pojawiają się ogromny ból oraz uczucie ‘rozrywania’ Jakie są objawy zerwania mięśnia bicepsu? Objawy zerwania mięśnia bicepsu Całkowite przerwanie ciągłości włókien mięśniowych ma zwykle podobne objawy, niezależnie czy jest to mięsień bicepsu czy np. łydki. Do urazu dochodzi nagle. Zanim nastąpi ból, często najpierw można usłyszeć charakterystyczny trzask (odgłos rozrywania tkanek). Jak pozbyć się naderwanego mięśnia? Terapia w przypadku naderwanego mięśnia to przede wszystkim odpoczynek – przez minimum 5 dni należy ograniczyć aktywność ruchową. Należy też regularnie stosować zimne okłady, co zmniejszy obrzęk i wewnętrzne krwawienie. Po kilku dniach, gdy znikną obrzęk i ból, należy zacząć delikatnie rozciągać mięsień, tak by nie doszło do jego zesztywnienia. Polecane są także Jak leczyć zerwany mięsień? Zerwanie mięśnia – leczenie rest (odpoczynek) – należy natychmiast przerwać jakiejkolwiek aktywności i ograniczyć ruchy, które wywołują ból. ice – należy zastosować zimne okłady, które pozwolą na lepszą kontrolę obrzęku i zmniejszą ból. compression – należy delikatnie uciskać na powierzchnię, która boli. Ile odszkodowania za zerwany mięsień? 12 ust. 1 Ustawy wypadkowej jednorazowe odszkodowanie przysługuje w wysokości 20 % przeciętnego wynagrodzenia za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Jakie leki na naderwany mięsień? Do złagodzenia skutków naciągnięcia mięśni można wykorzystać leki zawierające ibuprofen. Jest to substancja o działaniu przeciwbólowym, posiada również właściwości zmniejszające obrzęk. Ibuprofen jest jednym z podstawowych składników wielu tabletek przeciwbólowych. Jak szybko wyleczyć naciągnięty mięsień? Naciągnięcie mięśni – leczenie Do bolącego miejsca należy jak najszybciej przyłożyć zimny okład, który zwęzi rozszerzone naczynia krwionośne i zmniejszy obrzęk. Zwykle w ciągu 24 godzin dolegliwości powoli ustępują. Wówczas można użyć ciepłego okładu. Warto także sięgnąć po dostępne bez recepty leki przeciwbólowe. Jak boli zerwany mięsień? Objawy zerwania mięśnia to ostry ból, niekiedy narastający, duży obrzęk nieraz z wysiękiem, całkowita utrata siły mięśniowej oraz niemożność wykonywania ruchów czynnych. Najbardziej narażone są mięśnie dwustawowe z dużą ilością włókien szybkokurczliwych, szczególnie w przejściach mięśniowo-ścięgnistych. Ile trzeba mieć zwolnienia żeby dostać odszkodowanie PZU? Warunkiem wypłaty świadczenia jest czasowa niezdolność do wykonywania zawodu trwająca co najmniej 30 dni. Należy zgłosić roszczenie i dostarczyć zwolnienie po otrzymaniu drugiego zwolnienia, kiedy przedłużenie spełni warunki wypłaty świadczenia. Wcześniej nie ma pewności czy pierwsze zwolnienie będzie przedłużone. Ile pzu placi za skrecenie stawu skokowego? W zależności od skali skręcenia stawu skokowego i stosowanej tabeli uszczerbków ocenia się uszczerbek na zdrowiu. W przypadku łagodnego skręcenia wysokość uszczerbku mieści się w graniach 1-15% uszczerbku na zdrowiu. W przypadku występujących zniekształceń i ograniczenia ruchomości wysokość uszczerbku to 15-25%. Ile za 1 procent odszkodowania w PZU? PZU Życie SA wypłaca świadczenie w przypadku wystąpie- nia trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 1% sumy ubezpieczenia aktualnej w dniu nieszczęśliwego wypadku za 1% trwałego uszczerbku na zdrowiu, z zastrzeżeniem ust. 2. Czym smarować naderwany mięsień? Naciągnięty mięsień – maści, żele, tabletki przeciwbólowe Po ustąpieniu stanu ostrego można zastosować maści rozgrzewające, wcześniej rekomenduje się żele chłodzące i zawierające heparynę. Pozwala to uniknąć zakrzepów oraz przyspiesza regenerację danej okolicy. Do jakiego lekarza z zerwanym mięśniem? Podstawowym badaniem pozwalającym stwierdzić uszkodzenie ścięgna, więzadła lub mięśnia jest badanie ultrasonograficzne. Sprawne i szybko przeprowadzone badanie najlepiej przez specjalistę chirurga ortopedę, pozwala określić poziom uszkodzenia, jego mechanizm, rodzaj i zakwalifikować pacjenta do odpowiedniego leczenia. Jaka maść na naciągnięty mięsień? Jak leczyć naciągnięty mięsień? Na ten typ urazu świetnie sprawdza się maść na naciągnięty mięsień z arniką górską, aplikowana na kontuzjowaną część ciała. Arnika bowiem ma działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwobrzękowe. Jak zregenerować mięśnie po naderwaniu? Terapia w przypadku naderwanego mięśnia to przede wszystkim odpoczynek – przez minimum 5 dni należy ograniczyć aktywność ruchową. Należy też regularnie stosować zimne okłady, co zmniejszy obrzęk i wewnętrzne krwawienie. Jak leczyć naciągnięty mięsień ramienia? W wypadku naciągnięcia barku czy nawet naderwania mięśnia liczy się szybkie działanie. Pierwszym krokiem powinno być zaaplikowanie kompresów chłodzących i utrzymanie uszkodzonego obszaru w rozciągniętej pozycji. Ciepłe okłady będą nieskuteczne – mogą zwiększyć ból i opuchliznę. Jak wyleczyć mięsień dwugłowy? W trudnych przypadkach zerwania mięśnia dwugłowego uda konieczna może okazać się operacja. Przy lekkich kontuzjach, takich jak stłuczenie czy naciągnięcie mięśnia dwugłowego uda, leczenie skupia się na odpoczynku, ograniczeniu aktywności oraz farmakoterapii (leki przeciwbólowe i przeciwzapalne). Sprawa o odszkodowanie za błąd medyczny, w której reprezentowaliśmy małoletniego, który doznał bardzo poważnego uszczerbku na zdrowiu na skutek zaniechania lekarza, który mimo wskazań medycznych nie zlecił wykonania badania RTG uszkodzonej nogi. Doprowadziło to do zastarzałego zwichnięcia stawu biodrowego lewego i jałowej martwicy głowy kości udowej lewej. Poszkodowany otrzymał świadczenia w kwocie ponad zł. Zwichnięcie stawu biodrowego w wyniku upadku ze schodów szkolnych W 2014r. małoletni A. doznał urazu w trakcie zajęć szkolnych. W trakcie przerwy między lekcjami, Poszkodowany schodząc ze schodów wykonał skok, który zakończył się upadkiem na podłoże i urazem biodra. Do szkoły wezwano matkę Poszkodowanego, która udała się wraz z synem na SOR miejscowego szpitala. W szpitalu zostali przyjęci przez lekarza, który skierował Poszkodowanego na konsultację do chirurga. Poszkodowany wraz z matką wszedł do gabinetu. Lekarz kazał mu się położyć. Poszkodowany nie mógł tego zrobić, czym lekarz był zaskoczony. Lekarz przeprowadził badanie manualne. Następnie nakazał Poszkodowanemu wyprostowanie nogi, czego Poszkodowany również nie był w stanie zrobić. Lekarz stwierdził, że najprawdopodobniej naderwany jest mięsień lub ścięgno – kontuzja bolesna, do wyleżenia. Lekarz nie skierował Poszkodowanego na badanie RTG. Polecił jedynie aby stosować altacet i opaskę elastyczną oraz żeby dziecko leżało przez 3 tygodnie i oszczędzało nogę, a jeżeli stan się pogorszy, to aby za 2 dni przyjechać znowu do szpitala. Lekarz nie zalecił kontroli ortopedycznej, a jedynie wskazał możliwość jej przeprowadzenia w razie utrzymania bądź pogorszenia objawów. W razie polepszenia stanu zdrowia powiedział, że będzie to znaczyło, iż uraz jest niewielką kontuzją w postaci naciągnięcia czy naderwania mięśnia. Takie pogorszenie stanu zdrowia dziecka, w ciągu najbliższych kilku dni po wypadku nie nastąpiło. W następnych dniach po wizycie, chłopiec czuł się trochę lepiej. Nie chodził do szkoły i oszczędzał nogę. Co prawda noga wciąż go bolała, ale jego mama uznała, że po mocnym potłuczeniu i naderwaniu mięśnia ból może trwać wiele dni. Sam lekarz stwierdził, że jest to kontuzja do wyleżenia na 3 tygodnie. Nie było żadnych przesłanek aby jechać z nim na wcześniejszą kontrolę ortopedyczną. Po 2 tygodniach Poszkodowany udał się z matką do lekarza. Na tej wizycie kontrolnej inny lekarz zapytał matkę Poszkodowanego czy dysponuje zdjęciem RTG, gdyż stwierdził, że gołym okiem widać, że Poszkodowany ma zwichnięte biodro. Nie mógł wprost uwierzyć, że z takim urazem chłopiec został wypisany do domu, bez zrobienia nawet zdjęcia RTG. Polecił aby następnego dnia udać się do Szpitala w Polanicy – Zdroju. Poszkodowany wraz z rodzicami udał się do tego szpitala, gdzie niezwłocznie wykonano mu zabieg operacyjny w postaci repozycji zastarzałego zwichnięcia stawu biodrowego lewego. Wskutek utrzymującego się zwichnięcia biodra lewego, kolejnego dnia wykonano kolejny zabieg operacyjny w postaci repozycji zamkniętej zwichnięcia. Ze względu na niestabilność stawu biodrowego lewego założono wyciąg nadkłykciowy lewy. Poszkodowany leżał w szpitalu ponad miesiąc, a po wypisie nakazano mu chodzenie o kulach i zakazano obciążania kończyny przez 6 miesięcy. Spóźnione leczenie operacyjne spowodowało, że u Poszkodowanego doszło do jałowej martwicy głowy kości udowej lewej. Jest to stan, który powoduje znaczne zniekształcenie głowy kości udowej oraz całego stawu biodrowego, co skutkuje znacznym ograniczeniem ruchomości, dolegliwościami bólowymi oraz znacznie nasilonymi zmianami zwyrodnieniowymi. Są to zmiany nieodwracalne, postępujące, które wymagają intensywnej rehabilitacji oraz leczenia usprawniającego. Wskutek stwierdzonej martwicy kości udowej, Poszkodowany w styczniu 2016r. został skierowany do Dolnośląskiego Szpitala Specjalistycznego im. T. Marciniaka we Wrocławiu. W szpitalu tym wykonano zabieg operacyjny w postaci czterech nawierceń okolicy szyjki i głowy kości udowej. Od tego czasu Poszkodowany przeszedł cykl zabiegów rehabilitacyjnych. Cały czas pozostaje pod opieką lekarza. W momencie gdy przestanie rosnąć – lub nawet wcześniej – jeśli stan zdrowia będzie tego wymagał – Poszkodowany przejdzie zabieg w postaci alloplastyki stawu biodrowego. Wstawienie endoprotezy jest nie do uniknięcia. Kwestią pozostaje jedynie to, czy zabieg zostanie wykonany dopiero gdy Poszkodowany przestanie rosnąć, czy wcześniej – jeżeli dolegliwości bólowe będą zbyt duże. Postępowanie karne w sprawie o błąd medyczny W niniejszej sprawie toczyło się postępowanie karne na skutek aktu oskarżenia złożonego przez Prokuratora przeciwko lekarzowi. Akt oskarżenia został złożony w oparciu o opinię sądowo-lekarską wydaną dnia przez Zakład Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu. W opinii tej stwierdzono, że „opisana u (…) jałowa martwica głowy kości udowej pozostaje w bezpośrednim związku przyczynowo - skutkowym z doznanymi obrażeniami w dniu „działanie chirurga w postaci zaniechania wykonania badań obrazowych doprowadziło do postawienia nieprawidłowego rozpoznania u (…). Tym samym u (…) nie wykonano w dniu repozycji zwichniętego stawu biodrowego lewego, co skutkowało powstaniem zastarzałego zwichnięcia stawu biodrowego lewego (..) Zdaniem biegłych nieprawidłowości w diagnostyce i tym samym w leczeniu (…) doprowadziły u niego do powstania zastarzałego zwichnięcia stawu biodrowego lewego, co wymagało długotrwałego leczenia usprawniającego, rehabilitacji, odciążania kończyny dolnej lewej, poruszania się o kulach łokciowych , a w konsekwencji do powstania jałowej martwicy głowy kości udowej, co zdaniem biegłych spełnia przesłanki ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w postaci ciężkiej choroby długotrwałej w myśl art. 156 1 pkt 2 Wyrokiem wydanym w 2020 r. lekarz został uznany za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu. W przedmiotowej sprawie toczyło się także postępowanie prokuratorskie w sprawie nieumyślnego narażenia Poszkodowanego na bezpośrednie niebezpieczeństwo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, prowadzone względem matki Poszkodowanego. Śledztwo umorzono, wskutek ustalenia braku znamion czynu zabronionego. Dochodzenie odszkodowania za błąd medyczny w imieniu małoletniego Kancelaria Effect podjęła się reprezentacji małoletniego w sprawie o uzyskanie odszkodowania i zadośćuczynienia od placówki medycznej, w której doszło do zdarzenia. Odpowiedzialność placówki nie budziła wątpliwości. Postępowanie personelu medycznego tej placówki podczas hospitalizacji Poszkodowanego naruszało zasadę należytej staranności wymaganej od lekarza. W tym miejscu trzeba zaznaczyć, że do przyjęcia odpowiedzialności odszkodowawczej konieczne jest ustalenie odpowiedzialności lekarzy, którzy leczyli Poszkodowanego. Przesłankami odpowiedzialności cywilnej lekarza z tytułu czynu niedozwolonego jest wina, szkoda oraz związek przyczynowy pomiędzy zaistniałym zdarzeniem a powstałą szkodą. W niniejszej sprawie powyższe przesłanki zostały spełnione. Lekarz popełnił błąd diagnostyczny, który pociągnął za sobą błąd terapeutyczny. Błąd diagnostyczny jest tym, który wywiera najdonioślejsze konsekwencje, wpływa bowiem ujemnie na dalszy proces leczenia chorego, nierzadko powoduje skutki nieodwracalne. Polega bądź na mylnym ustaleniu nieistniejącej choroby, bądź najczęściej na nierozpoznaniu rzeczywistej choroby pacjenta, co prowadzi następnie do pogorszenia jego stanu zdrowia, do niewyleczenia bądź nawet do śmierci. Praktyka sądowa dowodzi, że błąd diagnostyczny jest przez lekarza przeważnie zawiniony na skutek nieprzeprowadzenia należytych badań wstępnych czy konsultacji ze specjalistami. Błąd diagnostyczny powoduje następnie błąd terapeutyczny - wybór niewłaściwej metody lub sposobu leczenia. W złożonym roszczeniu Kancelaria domagała się wypłaty na rzecz Poszkodowanego zadośćuczynienia na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta („W razie zawinionego naruszenia praw pacjenta sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę na podstawie art. 448 Kodeksu cywilnego”) oraz na podstawie art. 445 §1 kc („w przypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę”). Decyzja zakładu ubezpieczeń o przyznaniu odszkodowania i zadośćuczynienia za błąd medyczny Po przeprowadzonym postepowaniu likwidacyjnym PZU SA przyznało małoletniemu kwotę zł, na co składało się zł tytułem zadośćuczynienia na podstawie art. 445 par 1 kc, zł tytułem zadośćuczynienia na podstawie art. 4 pkt 1 ustawy z dnia o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw oraz 886,00 zł tytułem odszkodowania. Powyższe kwoty zostały przyznane na podstawie orzeczenia lekarskiego, w którym orzeczono stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu. Jednocześnie wskazano tam, że całkowity uszczerbek został pomniejszony o uszczerbek z samego urazu oraz zaniechania badania kontrolnego przez rodziców dziecka. W uzasadnieniu swojej decyzji zakład ubezpieczeń stwierdził, że brak diagnostyki w ramach pomocy doraźnej w Izbie Przyjęć Szpitala w Kłodzku u małoletniego był błędem medycznym. Mając niejasny obraz kliniczny/ nieadekwatnie nasilone dolegliwości bólowe u chłopca przy próbie uruchomienia lewego biodra / praktycznie brak możliwości ruchu czynnego i blokada mechaniczno-bólowa ruchu biernego / należało wdrożyć diagnostykę radiologiczną / RTG /, która wyjaśniłaby sytuację, spowodowała nastawienie zwichnięcia biodra w znieczuleniu dożylnym/ ogólnym ewentualnie przesłanie w trybie pilnym do ośrodka o wyższej referencyjności. To opóźnienie 15 dniowe miało niewątpliwie znaczący udział w rozwoju powikłania w trakcie leczenia martwicy głowy kości udowej, która nie tylko wiązała się z dolegliwościami bólowymi L biodra, ale spowodowała deformację głowy kości udowej z jej colapsem, wtórne skrócenie kończyny, konieczność leczenia operacyjnego oraz znacznej dysfunkcji ruchowej dziecka, z koniecznością nauczania w domu. Jednocześnie stwierdzono, że działanie rodziców, w postaci zaniechania kontroli przyczyniło się do zwiększenia trwałego uszczerbku na zdrowiu. Reklamacja od decyzji zakładu ubezpieczeń Od decyzji zakładu ubezpieczeń złożono reklamację. Wskazano w niej, że rodzice Poszkodowanego nie zgadzają się z twierdzeniem, aby jakikolwiek uszczerbek na zdrowiu był spowodowany ich zaniechaniem czy zaniedbaniem. Podniesiono, że w przedmiotowej sprawie toczyło się postępowanie prokuratorskie w sprawie nieumyślnego narażenia Poszkodowanego na bezpośrednie niebezpieczeństwo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, prowadzone względem matki Poszkodowanego. Po przeprowadzeniu postepowania przygotowawczego, sprawa przeciwko matce Poszkodowanego została umorzona. Prokurator stwierdził, że jej zachowanie w toku leczenia było prawidłowe i pozostało bez wpływu na trwały uszczerbek na zdrowiu. W reklamacji podkreślono też, że lekarz nie zalecił kontroli ortopedycznej, a jedynie wskazał możliwość jej przeprowadzenia w razie utrzymania bądź pogorszenia objawów. W razie polepszenia stanu zdrowia powiedział, że będzie to znaczyło, iż uraz jest niewielką kontuzją w postaci naciągnięcia czy naderwania mięśnia. Takie utrzymanie bądź pogorszenie stanu zdrowia dziecka nie nastąpiło. W następnych dniach po wizycie Poszkodowany czuł się nieznacznie lepiej. Skoro zaś stan dziecka ulegał stopniowej poprawie, to nie było żadnych przesłanek aby jechać z nim na kontrolę ortopedyczną. Po 2 tygodniach matka udała się z synem do lekarza, ale nie z uwagi na nagłe pogorszenie stanu zdrowia, lecz po to, aby lekarz wydał zgodę na ewentualny powrót dziecka do szkoły. Gdyby lekarz napisał bądź choćby powiedział, że z dzieckiem należy udać się na badanie kontrolne, to z pewnością taka kontrola by się odbyła. Niestety zbagatelizowanie urazu przez lekarza chirurga uśpiło czujność matki Poszkodowanego. Winę za to ponosił jednak wyłącznie lekarz prowadzący. Rozpatrując reklamację, zakład ubezpieczeń wziął pod uwagę orzeczenie prokuratorskie, a także treść naszych wyjaśnień. Na ich podstawie zweryfikowano wcześniejsze stanowisko i uznano, że po stronie rodziców nie można się dopatrzyć jakiegokolwiek zaniedbania. Mając na uwadze powyższe, zakład ubezpieczeń dopłacił na przecz Poszkodowanego kwotę zł. Łącznie z poprzednią wypłatą dało to kwotę łączną zł odszkodowania i zadośćuczynienia za błąd medyczny. Jednocześnie zakład ubezpieczeń zaproponował zawarcie ugody na kwotę zł. Na chwilę obecną nie została podjęta decyzja w sprawie ugody ani żadne dalsze negocjacje ugodowe, z uwagi na wciąż niepewny proces leczenia w przyszłości. Uważasz, że padłeś ofiarą błędu medycznego? Bezpłatnie przeanalizujemy Twoją sprawę! Sprawy z zakresu błędów medycznych należą do spraw skomplikowanych, wymagają one bowiem znajomości nie tylko przepisów prawa, ale również podstawowych zagadnień z zakresu medycyny. Doświadczenie naszych pracowników w tego typu sprawach pozwoli skutecznie wywalczyć dla Państwa należne odszkodowanie. Więcej informacji na temat dochodzenia odszkodowań można uzyskać, kontaktując się z naszymi prawnikami: telefonicznie, pod numerem: 690 453 226; drogą mailową na adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.; poprzez FORMULARZ KONTAKTOWY 24/7. Szybko i bezpłatnie przeanalizujemy każdą sprawę i ocenimy możliwość uzyskania odszkodowania za zdarzenie. A jeśli zdecydują się Państwo, by skorzystać z naszych usług, to zrobimy wszystko, aby uzyskać jak najwyższe odszkodowanie. Jesteśmy doświadczoną kancelarią odszkodowawczą w sprawach związanych z uzyskiwaniem wszelkiego typu odszkodowań ! DZIAŁAMY NA TERENIE CAŁEGO KRAJU !

ile odszkodowania za naderwany mięsień